Од час во час се повеќе и се враќа загубената меморија на Анхелес.
На ѓубриштето, со шишето во рака, Октавио се сеќава на Анхелес, на нејзината мека и бела кожа и се сожалува себеси дека ниту една жена повеќе нема да го погледне таков.
Сленото утро, Анхелес ја прашува Трини каде да го најде Октавио бидејки има нераздолжени сметки со него.
Густаво и носи подарок на својата сопруга во кревет, но Лусија не реагира а пуслот и е слаб. Ја зема в раце и ја пренесува директно во клиниката.
Анхелес слегува во сиромашниот кварт каде што Трини и даде адреса на живеење на Октавио. Го наоѓа во еден од распаднатите станови во многу лоша состојба. Пијан, без рака, парталав, валкан и раљзлигавен девојката доаѓа да му вели дека дошла за да му префрли за се што и сторил неа и на нејзината фамилија, што го убил татко и, но сега кога го гледа ваков, знае дека плаќа на најсуровиот начин за сите злодела.
Докторот кој е задолжен за состојбата на Лусија го известува Густаво и фамилијата дека крвта на Лусиај е премногу слаба и дека со таа крв во телото нема да издржи да се породи. Предлага да и направат целоснта трансфузија на крв од донатор.
Доња Инес и се јавува на својата ќерка Трини и низ солзи ја моли да донира крв за Лусија бидејки ја имаат истата крвна група.
Густаво ја посетува Лусија во собата изаедно се сеќаваат на сите убави нешта кои ги минаа заедно.
Трини доаѓа во клиниката на големо изненадување на сите и изјавува дека е спремна да даде крв колку што е потребно за нејзината сестра.
Густаво е очаен и свесен дека ги живее послдените мигови со својата љубов. Алберто го советува да и признае на Лусија дека и гради куќа со цел да ја израдува.
Во барот, додека го спремаат маркетинг буџетот, Беатрис станува свесна за погледите помеѓу Хоакин и Карола.
Доња Инес плаче гледдајки преку стакллениот ѕид како Трини дарува крв за својата постара сестра. Нејзините внуци плачат заедно со неа