Вебновела

  „ПЕСОЧНИТЕ ТАЈНИ НА ИПАНЕМА“нова вебновела     Смртта на една богата наследничка која ќе се врати меѓу живите со амнезија не води на брегот на една од најубавите плажи во Рио. Ипанема, место каде што песокот крие стари семејни тајни, скриени афери и диви страсти.          …

  Енцо успеа да ја стигне локомотивата со последните сили во нозете. Се задржа за оградата на задниот дел од машината и се прекачи.Кога дојде до купето каде што требаше да е сместена неговата сакана, забележа дека е празно. Но таа била тука. Естер дошла како што и си мислеше. …

  Дождот паѓаше често тие денови. На фазендата Темпестад, Естер ги минуваше деновите на прозорецот, гледајки како ситен дожд паѓа од небото. Со празни очи во кои повеќе немаше солзи за плачење, со слаб апетит и без волја за живот. Секојдневно го посетуваше гробот на својот син, носејки полско цвеќе. …

  Естер ги заврза уздите на својот коњ пред колибата на Енцо. Со часови сакаше да разговара со него. Едно прашање ја јадеше целиот ден и мораше да го знае одговорот. Енцо излезе од внатре кога слушна дека некој доаѓа. Сонцето заоѓаше зад нејзините црни коси, а месечината го најавуваше …

  Марија Грација беше уште од зора будна тоа утро. Ги переше алиштата на Антенор во бунарот пред колибата кога слушна звук на моторно возило и ја подигна главата. Од возилото излезе Алисиња и пријде до жената.– Добро утро, Марија Грација.– Како сте, госпоѓо? Како се нештата на фазендата?

  Марија Грација се врќаше од овоштарникот со корпа полна со праски. Мина покрај коритото на реката каде што жените ги пера алиштaта во студената вода, потпевнувајки со своите мелодични гласови. Се чуствуваше слободно по толку многу време. Немаше пристапено на фазендата речиси четири дена. Четири дена го немаше видено …

   Зелените и крупни очи на младата италијанка беа поллни со солзи и страв како никогаш претходно. Беше силувана, напаѓана, тепана но никогаш не беше толку исплашена како сега кога гледаше во очите на човекот чија злоба се манифестираше преку неговите црни зеници.– Кога дојде под мој кров, требаше да …

   Есента беше длабоко навлезена, дуваше слаб поветрец кој ги лулаше крошните на дрвјата и по пампата го ширеше мирисот на доцна есен. Беше време како и секоја година на крајот од жетвата да се прослави на големо – успешно завршената работа. Растенијата со кафе беа празни на садилниците, целото …

   Надвор паѓаше тивок дожд. Утрото добиваше изглед на влажна тага. Маглата ја прекриваше пампата. Естер ја расчелуваше долгата коса пред огледалото во својата соба. Денес беше денот кога ќе биде отворена бакалницата во селото, но и на свое големо изненадување, не чуствуваше некоја посебна еуфорија. Речиси цела ноќ размислуваше …

   Како мало дете откриено како краде од забранетите колачиња пред вечерата, Естер гледаше во младиот лекар пред себе, додека и се правеше грутка во грлото. – Енцо е вереник на мојата ќерка, – на крајот рече.– Тогаш вашата посета во колибата на Енцо беше само разговор со идниот зет?Луис …