Вебновела

  Жермана Брага и Виторио Брага беа во брак повеќе од една деценија. Бог ги имаше лишено од правото да имаат дете се до минатата година кога Жермана по долги години брак остана бремена. Живееа скормен живот во Назаре. Тој се бореше да најде работа во малото место, но тешко …

Марија Грација дотрча во кујната, ја симна кецелата од себе и го извести својот сопруг дека ќе оди да го посети својот брат. – Да не си помислила да одиш таму, жено!, – извика Антенор, удирајки со тупаница по масата.– Енцо ми е брат и морам да знам како е. …

Марија Грација влезе во кујната со брдо остатоци од појадокот. Беше тргната да им ги даде на кучињата, кога ја забележа својата ќерка како стои покрај садоперот со голем и остар нож во раката, припеин за вените.– Моналиса, – крикна на сиот глас, ги испушти чиниите и потрча кон својата …

Моналиса се врати назад во кујната, додека солзите лиеа по нејзиното лице. Го тресна послужавникот на масата и клекна на подот, потпрена на столбот, не можејки да ја сопре горчината која ја чуствуваше во тој момент. Нејзината тетка ја затекна во таква состојба.– Што се случило, Моналиса? – Ништо,- одговори …

По вечерата, Алис се врати во старата соба која ја делеше со својата роднина Елиса. – Каде беше додека сите те бараа, Алис?– Во колибата на Енцо, – одговори девојката мирно.– Што бараше ти таму?– Немав каде да одам на друго место.– И како дојде до колибата?– Ми помогна Кристина. …

Тоа претпладне, Алис го посети Фаусто во неговата соба. Раката му беше преврзана, а бојата полека му се враќаше на лицето.– Дојде да видиш дали има резултати од тоа што го стори?, – ја праша цинично.– Молам?– Не знам дали беше ти таа која пукаше во мене, но се колнам …

Како крадец, следното утро, Алис влезе во старата гостинска соба на фазендата, го отвори плакарот и почна да ги реди своите алишта во патничката торба. Но, на нејзина несреќа, во собата влезе Лукреција, чие лице се промени од среќа.– Драга ќерко, конечно, бев толку многу загрижена. Што правиш?, – праша …

Алис го заврте својот грб кон сонцето кое заоѓаше. Небото беше црвено, а сонцето умираше, завршуваше уште еден ден. Пеоните, испотени од работата на поле, се враќаа кон своите куќи, а таа стоеше тука, како загубена на бескрајната пампа, под црвеното небо несвесна што ќе донесе новиот ден. Се сети …

Додека зад дрвената врата, Лукреција очајно молеше да биде пуштена, Алис го проколнуваше Енцо да не и отвара. Италијанецот и даде знак да се сокрие во собата, па ја отвори вратата.– Каде гори?, – ја праша Лукреција, кога ја пушти да влезе.– Енцо, дали е вистина дека ја држиш тука …

Алис стоеше треперејки како лист на ветер пред Енцо чекајки италијанецот да се смилува на нејзината трагедија.– И зошто треба да ти помогнам?– Гледај на тоа како мене да ми правиш услуга, – одговори Кристина.– Одговори ми, Кристина, дали и ти си замешана во проблемот на госпоѓицата?– Не, Кристина само …